Neurochirurgie is de chirurgie van het zenuwstelsel en behoort zoals andere “snijdende medische beroepen” tot de chirurgische specialismen. Terwijl de algemene chirurgie al eeuwenlang wordt beoefent is de neurochirurgie betrekkelijk nieuw. De neurochirurgie is ontwikkeld sinds Harvey Cushing (1869 – 1939) tot de conclusie kwam dat bevredigende resultaten alleen konden worden bereikt, als de chirurgen van het zenuwstelsel zelf ook de neurologie zouden beheersen.
Het terrein van de neurochirurgie omvat het centrale en perifere zenuwstelsel .Het centrale zenuwstelsel is samengesteld uit de hersenen en het ruggenmerg, maar ook hun benige omhulsels, omdat deze omhulsels (respectievelijk de schedel en de wervels), heel dicht om het zenuwstelsel liggen waardoor bij aandoeningen van schedel of wervels al spoedig de hersenen of het ruggenmerg betrokken zijn.
Verder omvat de neurochirurgie het terrein van het perifere zenuwstelsel. Dat is samengesteld uit de zenuwwortels, de plexus, en de zenuwen naar armen en benen.
De neurochirurg behandelt dus de aandoeningen van het zenuwstelsel die voor chirurgisch ingrijpen toegankelijk zijn. Dit zijn over het algemeen ziekten zoals een trauma, tumor of vaatafwijking op een bepaalde plaats die verwijderd kunnen worden, een wervelkolom veroudering of trauma die pijnklachten of uitval geeft, of een zenuw die op een bepaalde plaats is doorgesneden of bekneld geraakt en gehecht of ontlast kan worden.
De laatste decennia is daarbij ook de neuromodulatie gekomen, waarbij het zenuwstelsel via elektrische impulsen beïnvloed wordt. Hierbij wordt vooral op het vlak van chronische pijn nauw samengewerkt met het Multidisciplinaire Pijncentrum.